Zmieniają się księża, zmieniają się biskupi, a patologie w polskim Kościele pozostają. Nierozliczone przestępstwa, w tym pedofilia, brak kontroli nad finansami, arbitralność awansĂłw, wykluczenie kobiet, feudalny model władzy, afery seksualne, skorumpowani biskupi, rozpusta, kolesiostwo, cynizm, związki z władzą, hipokryzja... Przez media co i rusz przewijają się kolejne skandale, ktĂłre pokazują, że hierarchowie mają na sumieniu bodaj wszystkie grzechy głĂłwne.

To system jest chory - taką tezę stawiają autorzy książki "Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele".

Stanisław Obirek - teolog i były jezuita oraz Artur Nowak - adwokat ofiar pedofilii i publicysta przyglądają się polskiemu Kościołowi z właściwą sobie przenikliwością, odwagą i znajomością tematu. Analizują system w nim panujący w oparciu o insajderską wiedzy i dziesiątki rozmĂłw z duchownymi oraz ludźmi Kościoła.

Nieprzypadkowo nawiązują tytułem do słynnej "Sodomy" Frederica Martela, bo podobnie jak on ujawniają mechanizmy charakterystyczne dla tej instytucji. Odpowiadają przy okazji na pytanie, czy polski KościĂłł jest w ogĂłle zdolny do reform i dlaczego nie.

Umysł wyzwolony przybliża czytelnikowi te nurty myśli teologicznej, o ktĂłrych niewiele w Polsce wiadomo: zwraca uwagę na istnienie teologii otwartej, w kwestiach religijnych konsekwentnie posługującej się językiem Soboru Watykańskiego II, określonym przez jezuitę Johna O’Malleya jako przejście od "nakazĂłw do zaproszeń, od praw do ideałĂłw, od definicji do tajemnicy, od grĂłźb do przekonywania, od zmuszania do respektowania sumienia, od monologu do dialogu, [.] od wrogości do przyjaźni, od rywalizacji do partnerstwa". Z takiego właśnie punktu widzenia patrzy autor na KościĂłł i katolicyzm, skupiając się na refleksji historycznej, teologicznej i antropologicznej. Obraz, jaki wyłania się z analizy Stanisława Obirka, to wizja wspĂłłczesnego katolicyzmu zakorzeniona w krytycznym spojrzeniu na historię Kościoła i w osobistym doświadczeniu autora. To spojrzenie otwiera nowe perspektywy dialogu i wzajemnego zrozumienia wierzących i niewierzących.